Saturday, May 30, 2009

ಕಿಚ್ಚು

ಹತ್ತಿ ಉರಿಯುವ ಎದೆಯೊಳಗೆ
ಒಂದೇ ಹೊತ್ತಿಗೆ
ತಣ್ಣಾಗಾಗಲು
ನಿನ್ನ ಒಂದು ಲೋಟ್ ನೀರು ಸಾಲುವುದಿಲ್ಲ...

ನೆತ್ತರ ಒರೆಸಿದರೂ
ನನ್ನ ಮೈ ಬಣ್ಣ
ನೀನು ನಿಂತ
ಮಣ್ಣಿನ ವಾಸನೆಯದು ಎಂದು
ತಿಳಿಯದೆ ಮೂಗು ಮುಚ್ಚಿಕೊಂಡ
ಆಪಾದ ಮಸ್ತಕ ನೋಟ
ನಿದ್ರೆಯಿಲ್ಲದ ರಾತ್ರಿಗಳಲ್ಲಿ
ನೆರಳಾಗಿ ಕಾಡುತ್ತಿದೆ.

ಈಗ ನೋಡು
ನನ್ನವರಲ್ಲಿಯೂ ಬೆಳ್ಳಗಿರುವವರಿದ್ದಾರೆ !!
ನಿನ್ನ ಮಾತಿಗೆ
ಕತ್ತ ಕಾಲ ಮೇಲಿಟ್ಟು
ಬಂದ ಕಣ್ಣೀರನ್ನು
ಕುಡಿದ ನೋವ ನುಂಗುತ್ತಿದ್ದ
ಮುತ್ತಜ್ಜ..ನನ್ನಜ್ಜ..ನಮ್ಮಪ್ಪ..
ಸವೆಸಿದ ಚರ್ಮದ ಚಪ್ಪಲಿಗಳು
ನನ್ನ ಗೋಡೆಯ ಕಾಪಾಟಿನಲ್ಲಿ
ದೊಡ್ಡದಾಗಿ ಹಾಕಿದ್ದೇನೆ..
ಏಕೆಂದರೆ
ಅವೆಲ್ಲವೂ ನಾವೇ ಹೊಲಿದು ಹಾಕಿಕೊಂಡಿದ್ದು..
ನಮ್ಮ ಸೃಷ್ಟಿಗಳು..
ನೀವು ಮನೆಗೆ ಬಂದಾಗ
ಅವನ್ನು ನೋಡಿ
ನಾವು ನಿಮಗಾಗಿ
ನಡೆದ ಹಾದಿಯ ಬಗ್ಗೆ ನಿಮಗೆ
ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ನೆನಪು ಬರಲೆಂದು..


ಮತ್ತೆ ಹೊತ್ತು ಹುಟ್ಟಲೇಬೇಕು..
ನಿಮ್ಮ ತಲೆಮಾರಿಗೆ
ಗೊತ್ತಿದೆ..
ಅದಕ್ಕೆ ನಾವೆಲ್ಲಾ ಒಂದೇ..
ಮನಕುಲವೇ ಒಂದೂ..
ಬಡಬಡಿಸುತ್ತಲೇ..
ಮರೆಯಲ್ಲಿ ನಮ್ಮನ್ನು ಇನ್ನೂ ಬಡಿಯಲು
ಹೊಂಚು ಹಾಕುತ್ತಲೇ ಇದ್ದಾರೆ ನಿಮ್ಮವರು..
ಕಾಲ ಹೀಗೆ ಇರುವುದಿಲ್ಲ..
ಜಾತಿಯೇ ಇಲ್ಲದ
ಜಗತ್ತಿನ ಅಡಿಯಾಳಾಗಲಿದ್ದೀರಿ
ಜೋಕೆ..!